Nadeszła zachmurzona sobota a wraz z nią przerwa w szalonym zwiedzaniu i czas na odpoczynek i pranie! *^V^* Rozpoczęliśmy dzień od wyspania się do oporu, potem wstawiliśmy pierwsze pranie (w hotelu mamy pralkę i suszarkę na monety) i poszliśmy na śniadanie. W torebkach jest smażony kurczak na patyku i nikuman – bułeczka na parze wypełniona mięskiem z warzywami.

Przy okazji odwiedziliśmy dwa sklepy spożywcze, posnuliśmy się po naszej dzielnicy nieco wymarłej w weekend (dużo tu biurowców, więc knajpki w tygodniu żyją z pracowników biurowych, a w sobotę i niedzielę robią sobie wolne), i wypiliśmy kawę i kakao w cawiarni Cafe de Crie, gdzie przeglądaliśmy ofertę zakupu mieszkań w nowym budynku na Nihonbashi (dostaliśmy reklamówkę z paczką chusteczek od rozdawacza na ulicy… ^^*~~).

Po powrocie do hotelu zrobiliśmy jeszcze jedno pranie, umówiliśmy się z moją koleżanką Eri na spotkanie w niedzielę, nadrobiliśmy zaległości blogowe i po krótkiej drzemce poszliśmy (w deszczu) na obiad do sieciówki Matsuya.

Niedziela przywitała nas ulewnym deszczem, temperatura spadła do 20 stopni a w tv od rana leciały ostrzeżenia i informacje na temat przechodzącego tajfunu. Bez pośpiechu wstaliśmy i zebraliśmy się do wyjścia, ponieważ dopiero o 14:00 byliśmy umówieni z Eri i jej mężem Yujim, a wcześniej mieliśmy do załatwienia tylko zakup biletów na wtorkowy wyjazd do Hakone.

Eri i Yuji zabrali nas na przejażdżkę samochodem, czego jeszcze w Tokio nie robiliśmy! Najpierw pojechaliśmy do sklepu z używanymi kimonami i tkaninami na kimona, i kupiłam dwie rolki bawełny w okazyjnej cenie (z dodatkową 20% -centową zniżką ze względu na deszczowy dzień! *^V^*).

Potem pojechaliśmy w miejsce, do którego nie zawitalibyśmy bez samochodu, mianowicie na MOPa! *^V^* Czyli Miejsce Obsługi Podróżnych, po angielsku rest area przy autostradzie, o nazwie Ebina, największe i najlepsze w Japonii. To ogromne centrum handlowe z parkingiem przy autostradzie, można tu zjeść najróżniejsze rzeczy, zrobić zakupy wszelakie i nawet spędzić noc w drodze dokądkolwiek jedziemy. My zatrzymaliśmy się na kawę i melon pana – słodką bułkę. Przy okazji napiszę o zwyczaju, który w Polsce raczej by się nie przyjął… *^o^* Kiedy Eri zauważyła wolny stolik w środku wielkiej hali pełnej stoisk z jedzeniem po prostu położyła na nim swój ręczniczek i poszliśmy po kawę i bułeczki… Poszliśmy stamtąd!… A kiedy wróciliśmy za kilka minut, nasz ręczniczek wciąż leżał na swoim miejscu i nikt nie zajął naszego stolika! *^O^* 

Eri i Yuji byli na tyle kochani, że odwieźli nas swoim samochodem pod sam hotel, przy okazji mieliśmy szansę obejrzeć japońską autostradę i odczuć zbliżający się tajfun, deszcz się wzmagał i mocno wiało. To było przemiłe spotkanie, i chociaż znamy się z Eri jedynie z blogów rozmawiałyśmy jak stare znajome, szczególnie kiedy wchodziłyśmy na tematy szycia i materiałów. ^^*~~

Kolację zjedliśmy w Fuji Soba.

Po raz kolejny utwierdziliśmy się w przekonaniu, że mieszkamy na najlepszym miejscu w Tokio – okolica między stacjami Ningyocho i Kodenmacho jest pełna wszystkiego co do życia potrzebne – jest kilka sieciówek z jedzeniem (makarony soba i udon, pierożki gyoza, miski ryżu z dodatkami, sashimi, grill, ryby i owoce morza), sklepy spożywcze Petit Maruetsu, AEON i inne, drogerie, poczta, warzywniak, sklep z kiszonkami, kilka różnych kawiarni, wszystko to przy jednym skrzyżowaniu! *^0^*

Tak zakończył się deszczowy weekend, od jutra ma powrócić słońce!